Baby boomer kuşağında doğanlar, tarihin en uzun yaşlılık aşamasına giriyor. Bu aşama hem potansiyelle hem de zorluklarla dolu. Araştırmacılar baskın erkekliğin, erkeklerin sağlık ve yaşlanmaya yaklaşımını nasıl etkilediğini araştıran bir çalışma yayınladı.
Ortalama yaşam süresinin arttığı bir yüzyılın ardından, batıdaki insanlar 1900 yılına kıyasla ortalama 30 yıl daha uzun yaşıyor ve bunların yüzde 75'i 65’inci yaş günlerine ve ötesine ulaşıyor. Baby boomer yani "Bebek patlaması” kuşağı ve çevresinde doğanlar için bu, potansiyellerle dolu ama aynı zamanda zorluklarla dolu, tarihin en uzun yaşlılık evresine girmek anlamına geliyor. Kuşak, genellikle İkinci Dünya Savaşı sonrası yaşanan bebek patlamasını kapsayan 1946'dan 1964'e kadar doğan insanlardan oluşuyor. Modern tıp daha uzun yaşamayı mümkün kıldı, ancak bu kuşağı bunun ne anlama geldiğini öngörmeye veya işlemeye hazırlamadı.
Kâr amacı gütmeyen finansal hizmetler kuruluşu TIAA Institute tarafından yakın zamanda yapılan bir ankete katılan erkeklerin yüzde 35'i, erkeklerin emekli olduktan sonra ortalama ne kadar yaşayacağını (22 yıl) olduğundan daha az tahmin etti. The Guardian gazetesinden yer alan habere göre kronolojik yaş gerileme anlamına gelmese de daha uzun yaşamlar zayıflayan bedenlerle, hastalıklarla ve amaç ve kimlik sorularıyla daha uzun süre mücadele etmek anlamına da gelebilir. 2023 yılında Michigan Üniversitesi ve Birmingham'daki Alabama Üniversitesi'nden araştırmacılar, hegemonik erkekliğin, erkeklerin sağlık ve yaşlanmaya yaklaşımını nasıl etkilediğini araştıran bir çalışma yayınladı.
Yazarlar, bazı erkeklerin kontrol, sorumluluk, güç ve rekabetçilik gibi sergilemeleri gerektiğini düşündükleri özelliklere atıfta bulunarak, “Eril kimlik, eril eylemlere ilişkin inançları desteklemektedir” diye yazdı. Erkekler yaşlandıkça, tıbbi yardım istemek veya ortaya çıkan zorlukları kabul etmek de dahil olmak üzere, kendilerine güvenmeye devam etmek ve algılanan zayıflıktan kaçınmak için baskı hissetmeleri muhtemel. Araştırmanın yazarları, orta yaşlı erkeklerin disiplinli sağlık ve fitness rutinleriyle yaşlanmayla mücadele etmeye çalışabileceklerini belirtiyor. Ancak yaşlandıkça ve bu stratejiler daha az başarılı oldukça, “erkeksi” olmanın ne anlama geldiğini yeniden düşünmek zorunda kalıyorlar ya da daha kötü sağlık sonuçlarına maruz kalıyorlar. Bu kimlik değişimlerini kabul etmek, kadınlara kıyasla daha az özdüşünüm ve özşefkat sergileyebilen erkekler için özellikle zor olabilir.
Geleneksel erkeklik, “Boomers'ı şekillendiren sosyokültürel normlara kök saldı. Kendine güven ve duygusal kısıtlamayı vurgulayan sert pragmatik ebeveynlik deneyimi onlar için nadir değildi. Psikoterapist ve araştırmacı Dr. Karen Skerrett, "Boomer kuşağı bir kaynak olarak terapiyle büyümedi ve daha çok 'içine at' erkeksi fikirlerle büyüdü. Aynaya baktıklarında ve kendi kırılganlıklarıyla yüzleştiklerinde bunun bir etkisi oluyor” diye konuştu. Boomer erkeklerinin kimliği söz konusu olduğunda, iş genellikle bir köşe taşı haline geliyor. Skerret, “Siz işinizsiniz” diyor ve ekliyor: “Eğer kontrol etmiyor ve gösteriyi yönetmiyorsanız, siz kimsiniz?”
Kimlik ve değerliliğin üretkenlik ve başarı ile bu şekilde ilişkilendirilmesi, emeklilik ve sağlık durumunun kötüleşmesinin yaşlanan birçok erkeği amaç ve değer bulma konusunda zor durumda bırakabileceği anlamına geliyor. Depresyon ve nörodejeneratif hastalıklar gibi durumlar yaşla birlikte daha yaygın hale gelse de ruh sağlığı ve engellilikle ilgili süregelen damgalama, çoğu zaman bu kişilerin yardım aramasını engelliyor. Kimlik ve yetenek çatışmasını aşmak için herkese uyan tek bir yol olmadığını vurgulayan Skerret, “O kadar çok çeşitlilik var ki, birinin sınırlamalara nasıl tepki vereceğini tam olarak tahmin edemiyoruz” dedi.
Bununla birlikte, 2021 tarihli bir araştırma raporunda, kendisi ve ortak yazarları, insanların geleceğe dair “gerçekçi, uyumlu ve umutlu” bir algı geliştirmelerine yardımcı olmak için altı görev önerdi. Bu görevler; yaşlanmanın gerçeklerini kabul etmek ve onaylamak, gelecekle ilgili endişeleri normalleştirmek, aktif hatırlama, fiziksel, bilişsel ve sosyal değişikliklere uyum sağlamak, duygusal olarak anlamlı yeni hedefler aramak ve kişinin belirsizliği tolere etme kapasitesini genişletmek olarak sıralandı. Bu görevler, insanların yaşlanmayı uyum, büyüme ve öngörü gerektiren bir geçiş olarak yeniden tanımlamalarına ve “erken haciz” ya da yaşam öykülerinin sona erdiği düşüncesine direnmelerine yardımcı olur.
Skerrett, yaşlandıkça kendi egolarımızı yönetmenin daha büyük bir psikolojik görev haline geldiğini söylüyor. Bir zamanlar keyif aldığımız her şeyi yapamayabiliriz, ancak yine de kendimize başkalarına anlamlı şekillerde nasıl katkıda bulunabileceğimizi ve onları nasıl destekleyebileceğimizi sorabiliriz. İçsel gelişime odaklanmak ve zor gerçeklerle zarafet ve açıklıkla yüzleşmek kafa karışıklığını, utancı ve öfkeyi hafifletebilir. Kayıp kimliklere tutunmak yerine, bağlantı, miras ve minnettarlıkta amaç arayabiliriz.