Fotoğrafçılığın doğuşundan bu yana sevgili hayvan dostlarımız filmlerde ölümsüzleştirildi. Kamera objektifine yansımış en eski evcil hayvan fotoğrafları İngiltere'deki Bradford Ulusal Bilim ve Medya Müzesi'nde sergileniyor. Görüntüler arasında, fotoğrafçılığın öncüsü William Henry Fox Talbot'un 1830'lardan kalma bir kedi baskısı da yer alıyor.
Bu kedi portresi bir çizim gibi görünebilir ama aslında bir fotoğraf baskısı. 1830'ların ortalarında William Henry Fox Talbot, fotoğraf deneylerinde büyük atılımlar gerçekleştirdi ve bir negatiften başarıyla pozitif baskılar bastı. Buna Yunanca güzellik anlamına gelen "Kalos" sözcüğünden esinlenerek "kalotip süreci" adını verdi. Talbot, farklı türden görüntüleri yeniden üretmek, hayattan sahneler yakalamak ve basılı sayfayı çoğaltmak için fotoğrafçılığı kullanma konusunda kapsamlı deneyler yaptı. Bu sevimli kedinin, 1830'larda İngiltere'de hayvan resimleri sergileyen sanatçı JM Burbank'ın "favori kedisi" olduğuna inanılıyor.
1840'larda Talbot'un yeni fotoğrafçılık sistemi, sadece seçkin stüdyolarda halkın kullanımına sunuldu. Ünlü yazar Mary Mitford, 1847 yılında fotoğrafçı Nicolaas Henneman'ın işlettiği böyle bir stüdyoyu portre çektirmek için ziyaret etti. Mitford bu etkinlik için köpeğini de yanında getirdi ve evcil hayvanının kendi resimleri için oturması konusunda ısrar etti. Henneman, bir köpeğin fotoğraf için hareketsiz oturabileceği konusunda şüpheliydi. Ancak köpeğin dört dakika boyunca "sanki ölmüş gibi" tamamen hareketsiz kalması onu şaşırttı. Bitmiş fotoğrafa bakılırsa köpek son derece sıkılmış gibi görünüyor.
1840'larda piyasadaki tek fotoğraf formatı kalotipler değildi. Talbot'u dehşete düşüren bir şekilde, fotoğrafın Fransa'da icadı 1939'da Louis Jacques Mande Daguerre tarafından dünyaya duyurulmuştu. Daguerre, cilalı gümüş kaplamalı bir plaka ve bir kamera kullanarak fotoğraf çekmenin bir yolunu geliştirdi. Bu, "daguerreotype" olarak adlandırılan, şaşırtıcı netlikte doğrudan bir plaka üzerine basılan tek bir görüntü üretti. Bu yöntem stüdyolara, insanlara sevdiklerinin eşsiz bir hatırasını yaratma fırsatı sundu. Ancak bu küçük evcil hayvanın portre çekimi için hareketsiz oturmaya o kadar da istekli olmadığını görebiliyoruz. Köpeğin hareketi, resimde yüzünün etrafındaki bulanık çizgilere neden olmuş.
1860'larda tanıtılan "dolap kartı" bir sonraki büyük fotoğraf trendi haline geldi. Daha küçük arkadaşı "carte-de-visite" gibi, dolap kartları da arkadaşlar ve aile tarafından paylaşılmak üzere tasarlanmış oldukça sosyal bir fotoğraflama biçimiydi. Dolap kartının ayırt edici kahverengi tonu, bize bunun ince bir kağıt tabakası ve yumurta akı kullanılarak üretildiğini gösteriyor. Bu tür baskılar keskin ve zengin bir görüntü üretir; bu yöntem bu kadar yakışıklı yaşlı kedileri yakalamak için mükemmeldir. Bu günlerde, zaman alan film süreçlerinden ziyade evcil hayvanlarımızı telefon kameralarımızı kullanarak çekme olasılığımız daha yüksek. Ancak tüylü dostlarımızı fotoğraflama dürtüsü aynı kalıyor.